valla sizi bilmem ama ben bu gözlüklerle bakmak istiyorum. çok merak ediyorum nasıl görünüyor dünya emre kongar gözlüklerinden bakınca. içim içimi yiyor. geceleri uyuyamıyorum :(( hem kim bilir gözlerim ne güzel görünür karşıdan bakınca. iri iri böyle, zeytin zeytin :))ya aslında o değil. ne zamandır bir hayalim var benim. kimseye anlatamadım bunu :( ay hev e dirim lan! emre kongar'a böyle yandan usulca yaklaşıp, aniden atılıp gözlüklerini çekip almak istiyorum! sonra yapacağı bir takım hareketleri izlemek. evet, böyle bir hayalim var, bir de sigaraaaam, seni içtim durdum sabaahaa kaaadaaaar!
ya aslında bu hayalime iki hafta önce çok yaklaşmıştım. geldi bu böyle anlatıyo bişeyler insanlara, onlar da dinliyo falan, kafa salllıyolar çok anlıyolarmış gibi. bir sürü işadamı, hostes filan. ben dinlemiyorum tabi. hiç sallamadım valla. ne sallıycam yaa, o konuların hepsini biliyorum ben zaten. okudum ben onları. neyse işte o an, madem dinlemiyorum acaba hayalimin peşinden koşsam mı diye düşünmedim değil. ama işlerim vardı. bir takım gereksiz adamların, emre kongar'ın konuşması bitmeden dövülmesi gerekiyordu. gittim dövdüm ben de. tam bir profesyonel gibi!
insan iş hayatına atılınca hayallerini de rafa kaldırıyor :(
O gözlükler seni son derece prezantabl gösterirdi. Keşke, keşke bi an için, yani kısacık bir an için, profesyonelliği bir kenara bırakıp hayallerinin peşinden koşabilseydin. Ama düzen buna imkan vermiyor işte. Hayat çok acımasız :(((((8
kapitalizmin acımasız çarkları arasında eziliyoruz hayallerimizle birlikte :(((