kabaca

-baldıran otu mu o? kaynat da içelim.

uydur bir yalan inanalım dayıoğlu; güzelinden olsun. güneşe tahammülümüz yok madem, uyuyalım. ya da kan içinde bırakıp akşamüstü denizin üzerinde güneşi, rakıya sığınalım.

-tutun kollarımdan düş(l)erim şimdi.

içimde sesler var dayıoğlu, metalik ve keskin. anlat ki duymayayım. poyraz çıksın, kulaklarımda uğuldasın ki duymayayım. içimdeki sesler içimi deşiyor; yalanlarla, dalgalarla birlik ol gürültü yap dayıoğlu. anlat dayıoğlu unutalım.

-üşüyorsun hırkamı al melâmi.

zırh bir kez çıktı mı giyilmiyor geri dayıoğlu. duvar örelim. pencere nemize gerek?

-yanlış yaşayıp doğru ölelim ne var?

demokrasi kadar büyük yalanlar uydur dayıoğlu. mezeden de al, hiç bi şey yemedin? seçip seçip birilerini, ne de güzel yanılalım.

-ilk başta soğuk ama yaşadıkça alışıyorsun.

intiharımıza hayat süsü verelim dayıoğlu; ağlamamıza kahkaha. rakıya buz istemez. büyük hissediyorum dayıoğlu, yaş üzüm olanından. biraz daha topik? yanlış hayat araf'tan döner.

-bu mavi deniz mi renk?

"denize açıldı içimizden biri niçin gittiğini söylemeden". alnımı çizen dizeler asaf'tan çıkar.

-"al kalemi derdimi yaz"

yazıya saklanalım dayıoğlu. sıcak yine neyse de, nem fena asıl. nem kaldı?

bir türkü tut, bir dilek söyle dayıoğlu, bin muma üfle. bir nefes, bir umut ver dayıoğlu, bir sebep söyle. yaşayalım.

yalanlar söyle dayıoğlu. ki katlanalım. her yanımız kat izi.

geç oldu, iç de kalkalım.

-ziyade olsun tanrım, elhamdülillah.